Τι σημαίνει για μένα Progressive Rock (Part II)

Ένας άλλος άνθρωπος σηκώθηκε εκείνο το πρωί, αλλιώτικος με δίψα να μάθει και να ρουφήξει το μεδούλι της μουσικής, και δει, της rock. Από τότε άρχισα να ψάχνω με όποιο τρόπο μπορούσα τα πάντα, αρχικά για τους Pink Floyd και στη συνέχεια γενικά για τη rock μουσική. Ιερά τέρατα του χώρου όπως Deep Purple, led Zeppelin, Doors,Black Sabbath,AC/DC και πάει λέγοντας άρχισαν δειλά δειλά, να μπαίνουν στη ζωή μου.Τα βινύλια του πατέρα απέκτησαν ξανά ζωή, η μυρωδιά του παλιού χάρτινου εξώφυλλου αποτυπώθηκε στη μνήμη μου, ενώ  συμπεριφερόμουν με τέτοια ευλάβεια προς τους δίσκους που θύμιζα συντηρητή έργων τέχνης που προσπαθεί να επαναφέρει στη ζωή κάποιο πίνακα. Οι δίσκοι ήταν πολλοί και δεν μπορούσα πάντα να τους ακούσω, οπότε είτε κατέφευγα στη λύση της εγγραφής κασετών τις οποίες άκουγα στο walkman, είτε στο ραδιόφωνο και τη τηλεόραση. Όπως κάθε παιδί της ηλικίας μου που άκουγε ραδιόφωνο ,επηρεάστηκα από πολλά συγκροτήματα και τάσεις, πριν ανακαλύψω ακόμα το κόσμο της Progressive.

Εποχή Poison και Bed of Nails από Alice Cooper

Jon bon Jovi (επίκαιρος και λόγω συναυλίας), Scorpions με Wind of Change. 
Αλλά, και πιο metal συγκροτήματα άρχισαν σιγά σιγά να μπαίνουν στη ζωή μου: motley crue, metallica, manowar, judas priest, skid row.Άλλωστε,δεν έχει νόημα να συνεχίσω γιατι δε θα με χωρέσει η σελίδα άμα αρχίσω να τα απαριθμώ.
Οι εποχές τότε διαφορετικές, η πληροφορία δε μεταδιδόταν με το σημερινό ρυθμό και σίγουρα χωρίς ηλεκτρονικό υπολογιστή και internet, η αναζήτηση της ήταν κάτι πολύ δύσκολο και χρονοβόρο. Μόνη πηγή πληροφόρησης το ραδιο τα περιοδικά και η tv ( θεά Vanessa Warwick στο MTV). Φυσικά να μη ξεχάσω σα πηγή τον father (ελπίζω να συνεχίζει να ακούει εκεί που βρίσκεται) ,φίλους , γνωστούς και τον bro μου(αυτός μου έμαθε και τους annihilator).
Σιγα σιγά η μουσική λοιπόν χτίζει τη προσωπικότητα μου χωρίς να το καταλαβαίνω και με οδηγεί σε μονοπάτια έρωτα προς εκείνη αλλά το μονοπάτι της αληθινής αγάπης θα το διαβώ μόλις γνωρίσω το progressive rock!