Συνεχίζοντας με Eloy, θέλω να διευκρινίσω ότι ακόμα δεν έχω ασχοληθεί με συγκροτήματα θρύλους της progressive σκηνής όπως King Crimson, Yes , Rush, ELP, Genesis, και πάει λέγοντας. Γι αυτό θα ζητήσω να κάνετε υπομονή αφού θα καλυφθεί όλο το φάσμα ακόμα και από group που είχαν ελάχιστο δισκογραφικό έργο να επιδείξουν. Η σειρά αναφοράς μου στα συγκροτήματα, σίγουρα δεν εκφράζει το περισσότερο κόσμο, αλλά κάπως έτσι ξεκίνησα την επαφή μου μαζί τους και έτσι θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας.
Πίσω στους Eloy τώρα, το πρώτο album των Γερμανών που απέκτησα ήταν το "The Dawn" με το εκπληκτικό κομμάτι(The Sun Song) που έιχα βάλει στο προηγούμενο post. Πρέπει να το είχα αγοράσει από το Μοναστηράκι όπως και "αρκετά" ακόμα (μη πώ αριθμό καλύτερα). Συνέχισα με Power and the Passion, με κομμάτια που βαθμολογώ άνετα με 8 και άνω όπως το The Bells of Notre Dame και το Love Over Six Centuries. Με τα χρόνια συνέχιζα και αγόραζα σχεδόν όλη τη δισκογραφία τους. Ίσως εξαιτίας τους ασχολήθηκα και με τη γερμανική πειραματική μουσική σκηνή Krautrock με πολύ αξιόλογα group για τα οποία θα μιλήσω σε επόμενα άρθρα.
Αν και δεν είμαι fan των Γερμανών παρά μόνο των γερμανικών αυτοκινήτων άντε και της St. Pauli, δε μπορώ παρά να παραδεχτώ τον Bornermann και τη παρέα του. Δίκαια θεωρούνται ένα από τα μεγαλύτερα progressive rock group της εποχής τους.
Τώρα που σας γράφω κάθομαι σε ένα δωμάτιο στην Άνω Μεριά της Φολεγάνδρου χαζεύοντας τη Σίκινο , τη Μήλο και τη Σίφνο ακούγοντας τους στο laptop και συγκεκριμένα:
Απολαύστε τους και σκεφτείτε την εικόνα να τους ακους και να ρεμβάζεις το Αιγαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου