Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Συνεχίζοντας με Camel

Ένα μόνο άρθρο για τους Camel θα ήταν ιεροσυλία και έλλειψη εκτίμησης προς το ταλέντο και τη μουσική τους. Να κάτσω και να γράψω τις αλλαγές που είχαν κατά καιρούς στη σύνθεση τους ή το πρώτο τους όνομα ως συγκρότημα, δεν έχει νόημα.

Όλες αυτές τις πληροφορίες μπορείτε πολύ εύκολα να τις βρείτε στο internet με μία απλή αναζήτηση. Εδώ θα μιλήσω για το συναίσθημα που απογειώνεται με τα τραγούδια, θα αναφέρω ενδεικτικά ποια κομμάτια είναι αυτά που γουστάρω τρελά,ποια άξιζαν τη μεγαλύτερη εκτίμηση του κόσμου και ποια είναι αυτά που θα τα ερωτευτείτε και εσείς.

Οι Camel στη ζωή μου μπήκαν, από ένα φίλο μου στον οποίο οφείλω πολλά, μη πω τα περισσότερα, για ότι γνώση έχω αποκτήσει πάνω στη μουσική. Είναι από τους ανθρώπους που έχουν μείνει σε μία άλλη εποχή λατρεύοντας ότι έχει σχέση με 70's και 80's. Κλασικό ίσιο μαύρο μαλλί, mini cooper για τις τσάρκες του, κλασικό αλάνι αλλά όχι αλήτης, με μια τεράστια συλλογή από βινύλια και cd. Άμα του πει κανείς για μπουζούκια ή για γκόμενα των club,τον τρέχουμε στο Σωτηρία για ένεση κορτιζόνης για να γλυτώσει το αλλεργικό σοκ.Οι γνώσεις του ατελείωτες,και γενικά είναι ο ορισμός της κινητής εγκυκλοπαίδειας σε ότι έχει σχέση με τη rock μουσική.
Μου είχε βάλει τότε να ακούσω το lady fantasy απο το mirage και το επόμενο:



Αυτό ήταν! Μετά ο Latimer, o Bardens,o Ferguson, και o Ward έγιναν αχώριστη παρέα μου. Το ομώνυμο debut album τους δεν έκανε ιδιαίτερη αίσθηση (αν και εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ)  το moonmadness, snow goose, mirage όμως τους καθιέρωσαν στη συνείδηση του κοινού ως ένα από τα πρώτα group της progressive σκηνής με πολύ μελωδικό ήχο.Αξίζει το κόπο να ψάξετε λίγο τη βιογραφία τους, για να μάθετε τις ανακατατάξεις του συγκροτήματος και πως αλλάζει το ύφος τους στη δεκαετία του ογδόντα.
Κομμάτια που προτείνω να ακούσετε άμεσα: Mystic Queen, Never Let Go,Lady Fantasy, Nimrodel - The Procession - The White Rider, Aristillus, Air Born, Summer Lightning, Long Goodbyes, Rajaz (σίγουρα κάποια μου διαφέυγουν) και φυσικά ολόκληρο το Snow Goose αφού τα ορχηστρικά κομμάτια του αποτελούν το ένα συνέχεια του άλλου και αποτελεί ίσως το καλύτερο τους άλμπουμ το οποίο είναι και instrumental. Προτείνετε και εσείς τα αγαπημένα σας να μου φρεσκάρουν και τη μνήμη ώστε να τα ξανακούσω.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου